Een groot deel van mijn leven heb ik overgewicht gehad. Dat heeft me veel gedaan. Ik kon mezelf niet accepteren. Pas als ik slank zou zijn en eten niet meer mijn leven zou beheersen dan kon mijn werkelijke leven beginnen......
Wat betekent voeding in mijn familie?
Voordat ik met familie opstellingen in aanraking kwam heb ik me nooit afgevraagd wat betekent voeding eigenlijk in mijn familie? Toen ik me dat ging afvragen, gingen er ook wat lichtjes branden. Mijn strijd met voeding
Al op jonge leeftijd leerde ik de leegte die ik voelde in mijn buik te vullen met eten. 's Nachts als ik wakker werd sloop ik naar de keuken om daar uit de kast en koelkast van alles bij elkaar te eten. Heel stiekem want ik wilde niet dat mijn ouders mij hoorden. Zo ben ik bijna mijn leven lang " stiekem" blijven eten. Ik wilde me " niet laten kennen". De strijd van mijn ouders met voeding Zowel mijn vader als moeder hebben de oorlog meegemaakt en zijn opgegroeid met schaarste. Maar er heerste ook schaamte en schuld om heen. Mijn moeder moest in de oorlog als puber samen met haar moeder langs de deur bij de boer. “schooien” om eten. Wat vonden mijn ouders naar mij toe belangrijk als het ging om voeding. Mijn ouders hadden het nooit breed, maar mij mocht wat betreft voeding aan niets ontbreken. Op mijn 7 de was ik een dik kind en de schoolarts gaf mijn ouders te kennen dat ik af moest vallen. Dat er bij ons thuis van alles aan de hand was en dat er voor mij als kind geen veilige thuisbasis was, werd " niet gezien". Zo begon mijn " strijd" met eten. Ik mocht er niet zijn als dik kind, was niet goed genoeg. Ik heb heel lang gedacht dat de oplossing om een gezond gewicht te hebben in mij zelf lag. En dat ik het als ik maar genoeg discipline zou opbrengen, ik wel kon afvallen. In mijn leven tot nu toe ben ik denk ik meer dan 150 kilo afgevallen en ook weer aangekomen. Iedere keer verloor ik de " strijd". Ommekeer Totdat ik eindelijk diep van binnen voelde dat ik mezelf niet meer wilde verwaarlozen. Durven voelen, diep van binnen naar de duisternis gaan heb ik lang niet gedurfd. Nu ik me realiseer dat ik slecht een schakel ben in een systeem en dat ik lang de last heb dragen van mijn moeder .Voelt de last minder zwaar.
Verlang jij ook naar een lichter leven?
Tja, mooie blog. Wat jammer dat er dan weer zo’n foto eronder staat met allemaal gezonde dingen. Die foto’s heb ik nu wel genoeg gezien. En volgens mij gaat het daar toch helemaal niet om. Het gaat er om dat je je goed genoeg voelt, het waard bent om te leven, dat je genoeg slaapt en goed in je vel zit.